Photo: http://www.vosizneias.com

Download 

នាយករដ្ឋមន្ត្រី ប្រទេស East Timor  Xanana Gusmao  នៃគណបក្ស CNRT​ កំពុង រៀប​ចំខ្លួនបង្កើត រដ្ឋាភិបាល ចំរុះ ថ្មីមួយ។   គណបក្សនេះ បានឈ្នះអាសនៈសភាភាគច្រើន នៅក្នុងការបោះឆ្នោត កាលពីសប្ដាហ៍មុន ប៉ុន្តែមិនមានសំឡេងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង្កើត រដ្ឋាភិបាលដោយ ម្នាក់ឯងបាន ។ កាលពីថ្ងៃអាទិត្យសប្ដាហ៍មុន គណបក្ស នេះបាន ធ្វើ សន្និសីទកាសែត ដោយបានអំពាវនាវ រកដៃគូ ចុះរុះ ហើយ ក៍ស្វែងរកការបញ្ចប់ហិង្សា នយោបាយ តាមដងផ្លូវ នៅDili ផងដែរ។ Sara Everingham នៃវិទ្យុអូស្ត្រាលី មានសេចក្ដី​រាយ​ការណ៍ហើយ លោកនួន បូរិន ជូនសេចក្ដីប្រែសម្រួល។

Photo: Kate Lamb

Download 

យុទ្ធនាការ បានចាប់ផ្ដើមហើយ ។ នៅទីក្រុង Dili យុទ្ធនាការមានភាពក្ដៅគគុក ។ វា​ជា​ព្រឹត្តិការណ៍ នៃការរកសម្លេងឆ្នោត សំរាប់ការបោះឆ្នោត ប្រធានាធិបតី។  តែជា​រើយ​ៗ​អំពើហិង្សាបាន កើតមានតាមដងផ្លូវ ។ ការបោះឆ្នោតដំបូងឆ្នាំ2006 គឺជាការ​ត្រួស​ត្រាយ​ផ្លូវ អោយមានស្ថេរភាព នយោបាយ សំរាប់ រដ្ឋធិបតេយ្យថ្មីមួយនេះ ។ ដោយអត្រាការអតឪការងារធ្វើ មានកំរិតខ្ពស់   កំរិតការអប់រំ នៅមានចំនុចខ្សោយ វា​ធ្វើអោយ យុវជនក្មេងៗទីម័រ ច្រើនតែប្រើមធ្យោបាយហិង្សា ជាជាងដំណោះស្រាយ។
ក្រុមអ្នកវិភាគ និយាយថា បើមិនអាចរកច្រកចេញរួចទេ ករណីយុវជនអត់ការងារធ្វើ
វានឹងទាញអោយស្ថេរភាពសង្គមធ្លាក់ចុះ។Kate Lamb បានចុះស្រាវជ្រាវបន្ថែម ករណីនេះ នៅទីក្រុង  Dili​  ហើយ កញ្ញាចាបកវី ជូនសេចក្ដីប្រែសម្រួល។

Photo: Citra Dyah Prastuti

Download 

អំឡុងពេល២៤ឆ្នាំដែលប្រទេស ឥណ្ឌូនេស៊ីកាន់កាប់ប្រទេស ជិតខាងរបស់ខ្លួន គឺប្រទេសទីម័រ​ ។​ នៅអំឡុងពេលនោះ  ពន្ធនាគារ Balide គឺជាកន្លែងដែលគួរឲ្យភ័យខ្លាចបំផុត។  គុកនេះ​កសាង​ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៣ អំឡុង​ពេល​អាណា និគមប៉រទុយហ្គាល់ វាត្រូវបានប្រើប្រាស់​ដោយប្រជា​ជនឥណ្ឌូនេស៊ី ធ្វើជាគុកសំរាប់​ដាក់អ្នក​ទោស នយោបាយដែលចេញមុខ គាំទ្រចល​នា​ដើម្បីឯករាជ្យ។ មនុស្សរាប់ពាន់​នាក់​ត្រូវ​បានគេទុកនៅទី នេះ។ ពេលនេះ អគារដែល​គេស្គាល់​គ្រប់គ្នានេះ គឺជា​សារមន្ទីរ​ដែលបង្រៀនមនុស្សជំនាន់ក្រោយពី អតីតកាលដ៏ខ្មៅងងឹត​របស់​ប្រទេស។  Citra Prastuti បាននាំយើងទៅទស្សនាគុកនោះ ហើយលោក នួន បូរិន​ជូនសេចក្តី​ប្រែ​សំរួល។

Foto: Citra

Download

ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីបានកាន់ កាប់ប្រទេសជិតខាងរបស់ខ្លួន គឺប្រទេសទីម័រអស់រយៈពេល២៤ឆ្នាំ។ អំឡុងពេលនោះ មានក្មេងៗជនជាតិទីម័រប្រហែល ៤០០០នាក់ត្រូវបាននាំចេ ញពីប្រទេសដោយប្រជាជន ឥណ្ឌូនេស៊ី ដោយមាន និងដោយមិនមានការអនុញ្ញា ត្តិពីឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ។ ក្រោយពេលប្រទេស នេះទទួលបានឯករាជ្យ គ្រួសារដែលបែកបាក់គ្នាមួយចំនួន បានត្រលប់មកជួបជុំគ្នាវិញ តែអ្នកខ្លះនៅកំពុង ស្វែងរកគ្នានៅឡើយ។
ស៊ីត្រា ប្រាស្ទូទី (Citra Prastuti) បានជួបនឹងគ្រួសារមួយ។កញ្ញាចាបកវីជូនសេចក្ដីប្រែសម្រួល។